Badania nad filmem i kulturą audiowizualną mają na Uniwersytecie Gdańskim długą tradycję, sięgającą połowy lat 70-tych. Zapoczątkował je nestor polskiego filmoznawstwa, prof. Bolesław W. Lewicki, który badania nad filmem zaczynał jeszcze we Lwowie w Polsce międzywojennej, kierował pierwszym w Polsce Zakładem Wiedzy o Filmie na Uniwersytecie Łódzkim, wykładał też w łódzkiej Szkole Filmowej, był nawet jej rektorem. Profesor Lewicki dojeżdżał w latach 70-tych z Łodzi, w której mieszkał, do Gdańska, zbudował na Uniwersytecie zespół badawczy, w skład którego wchodzili początkowo mgr Bronisława Stolarska, dr Anna Habryn oraz dr Michał Błażejewski. Powołano wówczas pierwsze filmoznawcze seminarium magisterskie, zajęcia dotyczące kultury filmowej odbywały się w ramach kierunku Filologii Polskiej. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych trzon kadry filmoznawczej stanowili Tadeusz Szczepański, Mirosław Przylipiak i Jerzy Szyłak, którzy koncentrowali się w swoich badaniach, odpowiednio, na historii kina, ze szczególnym uwzględnieniem kina radzieckiego i skandynawskiego (Tadeusz Szczepański), na teorii i estetyce kina fabularnego (Mirosław Przylipiak) oraz na kinie popularnym (Jerzy Szyłak). Prowadzili oni też zajęcia na specjalizacji filmoznawczej działającej w ramach Filologii Polskiej, a od pewnego momentu również seminaria magisterskie. Jednocześnie dojrzewały młode kadry, działalność badawczą i dydaktyczną związaną z kinem i kulturą audiowizualna podejmowały nowe osoby. Rozwijały się też nowe formy kształcenia. W ramach Filologicznego Studium Doktoranckiego otwarte zostały seminaria filmoznawcze, umożliwiające pisanie rozpraw doktorskich z dziedziny filmu i kultury audiowizualnej. W roku 2004 utworzono nowy kierunek, kulturoznawstwo, w ramach którego wykładano liczne przedmioty filmowe. Momentem przełomowym był jednak rok 2014, kiedy to otworzono nowy kierunek studiów – Wiedza o Filmie i Kulturze Audiowizualnej (zwany też nieformalnie „filmoznawstwem praktycznym”) oraz powołano samodzielną Katedrę Wiedzy o Filmie i Kulturze Audiowizualnej.